เด็กในช่วงอายุ 0 – 6ปี เป็นวัยที่มีความสำคัญที่สุดวัยหนึ่งของชีวิต เพราะเป็นวัยที่จำเป็นต้องได้รับการพัฒนาให้ครบทุกด้านได้แก่ ด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์สังคม สติปัญญาและจริยธรรมไปพร้อมๆกัน การพัฒนาเด็กต้องอาศัย สหวิทยาการ การบูรนาการ ผสมผสานกับวิถีชีวิตของเด็ก เพื่อให้เด็กได้รับการพัฒนาอย่างครบถ้วน อาหารหรือโภชนาการเป็นสิ่งที่มีความสำคัญในด้านพัฒนาการของเด็ก เพราะโภชนาการเป็นกระบวนการที่ร่างกายสามารถนำอาหารที่บริโภคไปใช้ประโยชน์ในการเจริญเติบโต ซ่อมแซมส่วนต่างๆของร่างกาย ป้องกันโรค ดำรงไว้ซึ่งสุขภาพที่ดี เพื่อให้มีสภาวะร่างกายและจิตใจที่สมบูรณ์แข็งแรง โภชนาการจึงมีสำคัญต่อสุขภาพเด็ก เด็กในช่วงก่อนวัยเรียนนั้นหากได้รับการเลี้ยงดูไม่เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็ก ก็อาจทำให้เกิดภาวะทุพโภชนาการ และมีผลทำให้การเจริญเติบโตหยุดชะงัก ส่งผลทำให้เกิดปัญหาทั้งทางร่างกายและสติปัญญามีพัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมตามวัย อันจะส่งผลกระทบให้ทำให้ทรัพยากรมนุษย์ขาดคุณภาพในอนาคต ซึ่งจากการสังเกตพบว่าเด็กที่มีภาวะโภชนาการต่ำกว่าเกณฑ์หรือมากเกินเกณฑ์นั้น เด็กจะขาดความกระตือรือร้นในการเรียนและมีสุขภาพร่างกายไม่สมบูรณ์เจ็บป่วยได้ง่าย ทำให้ขาดเรียนส่งผลต่อการพัฒนาการในช่วงวัยและการเรียนรู้ที่ควรได้รับให้เหมาะสมตามวัย